పెళ్ళికి జనాలని పిలవడం అంటే ఒకరో ఇద్దరో వెళ్ళడం కాకుండా చక్కగా ముస్తాబు అయ్యి బోలెడంత మంది పడుచు పిల్లలు గల గల మంటూ మాట్లాడుకుంటూ, పట్టు లంగాలు, నగలు, పూలు, నవ్వులు భలేగా ఉండేది.. అది నా చిన్ననాటి జ్ఞాపకం.. ఇప్పుడు పడుచు పిల్లలు లేరు ఊర్లో,ఎప్పుడో ఎవరో వచ్చినా వాళ్లకి ఊర్లో ఉండేవాళ్ళు ఎవరు తెలియదు మేము ఎల్లను పొమ్మంటారు కాబట్టి ఇంకా నడి వయసు వారే వచ్చేస్తున్నారు... అది కూడా ఎవరో ఒకరో ఇద్దరో, ఈ మధ్యకాలంలో ఇంత మంది రావడం ఇదే, చాల సంబరం వేసింది నాకైతే మటుకు. ఇది కేవలం సగం బ్యాచ్ మాత్రమె, మాది సందు చివరి ఇల్లు కావడంతో మిగతా వాళ్ళు పక్క వీధిలో ఉన్న రెండు ఇళ్ళకి వెళ్తే, ఈళ్ళు ఇక్కడ అలసట తీర్చుకుంటున్నారు అన్నమాట.
No comments:
Post a Comment