Day 117 ~ April 27 - Retaining the personal touch

The postmaster filling the savings passbooks and putting a seal on them...

చిన్న డాబా, అందులో ఫ్యాన్ కింద చెమటలు తుడుచుకుంటూ, ఉత్తరాలు చూస్తూ, ఒక పక్క డబ్బులు కట్టించుకుంటూ, పాస్ బుక్ లో entries చేస్తూ, ఫోన్ బిల్లులు కట్టించుకుంటూ, stampలు అమ్ముతూ, ఉత్తరాలు తీసుకుంటూ, బట్వాడా చెయ్యడానికి ఉత్తరాలు వేరు వేరు సంచుల్లో వేసుకుంటూ, ఎవరైనా ఉత్తరాలు రాయమంటే వచ్చిన వాళ్ళకి పని అప్పచేప్తూ.. అబ్బో అష్టావధానం చేస్తున్నట్టుగా తెరిచి ఉన్నంత సేపు యమా బిజీ... పాపం ఈయనకి తోడూ ఇంకో పోస్ట్ మాన్ ని వేసింది ప్రభుత్వం..

ఆ సీలు, స్టాంపు, ఆ నల్ల ఇంకు.. తుప్పు పట్టిపోయిన పాత సామాను, ఒక పార్సిలు బరువు చూసే మిషను, రెండు బల్లలు, నాలుగు కుర్చీలు.. ఇద్దరు మనుషులు.. ఇదండీ మా బుల్లి బుజ్జి పోస్టాఫీసు.  

One department that retains its personal touch everywhere in the world is, I guess, the Postal Department... in the world full of computers, mechanical sorting and stuff it is still that happy postman who delivers us those letters, who is there with us in times of good, bad, ugly and everything.. of course with cell phones and emails the snail mails have taken a back seat but majority of my communication happens through this post office in this remote area, my books, my papers, documents,  everything.  I love to see the face of the postman and that happy smile on his face with the screams "postuncle" in the background from the kid..