అస్సో ఉస్సో అనుకుంటూ నేను కూచిపూడి ఈ మధ్య కొంచెం ఎక్కువగానే వెళ్తున్నాను.. ఒకటి చిచ్కూకి మంచి గురువు గారి కోసం అన్వేషణ, రెండు నాకు ఎంతగానో నచ్చే కళల నిలయాన్ని చూసి రావడం.. మండే ఎండల్లో నాలుగు బస్సులు మారి ఎల్లి రావడం ఇబ్బందిగానే ఉంది కాని అక్కడికి వెళ్ళాక అన్ని మర్చిపోతాను.
వేదాంతం వారు వారి నాట్య కుటుంబాలు, కూచిపూడి నాట్య సాధన, శిష్యుల శ్రద్ద ఏంటో ముచ్చట గా అనిపిస్తాయి నాకు.. ఈ ఫోటోలోని పెద్ద ఆవిడ ఖమ్మం నించి రోజు పొద్దునే వస్తారు నేర్చుకోవడానికి, ఇద్దరు పిల్లల తల్లి, ఎంతో శ్రద్దగా పొద్దునే లేచి పిల్లలకి అన్ని చేసి పెట్టి వచ్చి నాట్యం నేర్చుకుని మళ్లీ సాయంత్రం వెళ్లి తనే చేసుకుంటారు.. ఆ చిన్న పిల్లలు ఇద్దరు విజయవాడ నించి ప్రతి సెలవు రోజు వచ్చి మరీ నేర్చుకుంటారు.
ఆ భంగిమలు, ఆ ముఖ కవళికలు ఆ లోకమే వేరు.
తానీష యువ ఉత్సవాలు జరుగుతున్నందువల్ల చాల మంది వచ్చి ప్రాక్టీసు చేసుకుంటూ ఎంతో నిండుగా ఉంది ఆ ప్రాంతం అంతా.
There is a sense of divinity at all these places. I tend to enjoy it too :)
ReplyDelete