October 10 - Sidhilamautunna gnaapakaalu

abandoned house in the village

It suddenly seems to me that my childhood memories are being wiped out just in front of my eyes.  I remember playing in this house, so very clean and full of life with people in it.. come holidays there was festivity in air, happiness could be palpated.. where is it all now, gone with the people in it to another world?

closed/unused temple

This place right now just serves as a place for people to play or just squat and chat or protection against rain, no longer a temple, not even used as a shelter for homeless just left to rot and crumble.

జ్ఞాపకాలు శిధిలం అవ్వడం అంటే ఇదేనేమో.. నా కంటి ముందే ఊరు ఖాళి ఐపోతోంది.. పెద్దవారు పోయాక చూసే వారు లేక మొక్కలు మొలిచి, సవుడు పట్టిపోయి, పుచ్చి పోయి, చెదలు పట్టేసి.  ఎక్కడో ఉంటె ఒక్కసారి బాధ పడేదాన్నేమో, రోజు రోజుకి నా కంటి ముందే అది జరుగుతుంటే అదొక రకమైన అవ్యక్తమైన బాధ.  ఎండా కాలంలో సెలవలకి వచ్చిన ప్రతి సారీ ఆ ఇళ్ళలో తిరిగి వాళ్ళు పెట్టినవి పుష్టిగా తిని గోల చేసిన జ్ఞాపకం ఇంకా లీలగా కంటి ముందు మెదులుతూనే ఉంది కను రెప్ప వేసి తీసే లోపు మాయం అవుతూనూ ఉంది.  నాకు బాల్యం అంటే డాబాలు మేడలు కాదు, పూరిళ్లు, పాకలు, పెంకుటిల్లు, మండువా లోగిళ్ళు.. అవి ఎక్కడ???