crossing a brick bridge on mud while being watched by అన్న
వచ్చీ రాని అడుగులు, వచ్చీ రాని మాటలు, ఇదే కదా పసి వయసు... బురద కోసం అడ్డం వేసిన ఇటుక రాళ్ళ మీద నిదానంగా నడుస్తూ, అటు వైపు వెళ్ళాక కేరింతలు కొడుతూ.. అదేదో mount everest ఎక్కేసిన బిల్డ్ అప్ ఇచ్చే నా ముద్దుల మూట.. ఆ కాస్త దూరానికే ఎక్కడ చెల్లి కందిపోతుందో అని వెంట వెంట నడిచే అన్న, అక్క, అమ్మ... అల్లారు ముద్దుగా పెరగడం అంటే ఇదే కదా.. అదీ రేపు ఈ జీవిత గమనంలో తను వంటరి, అన్నా వంటరి, ఇది కేవలం ఒక అల్పవిరామం.
No comments:
Post a Comment